Od razu zastrzegę, że poniższe jest napisane w dużym skrócie, ale mam nadzieję, że zainteresowanym przybliży temat

W zasadzie, założenie wszystkich tych dziedzin jest takie samo. W dużym uproszczeniu: chorujemy tak jak się czujemy.

Termin psychosomatyki do medycyny wprowadził w 1818r J.Ch. Heinroth (za https://pl.wikipedia.org/wiki/Psychosomatyka). Nie sądzę, że był odkrywcą powiązań naszego psyche z somą. Już Cyceron w I w p.n.e. twierdził, że ‘W nieuporządkowanym umyśle, tak jak w nieuporządkowanym ciele, zdrowie jest niemożliwe’. Zatem ludzie już co najmniej od starożytności przyglądali się powiązaniom pomiędzy zdrowym ciałem a tym, co myślimy i jak czujemy.

Przełom nastąpił w XX w. wraz z odkryciami Dr Ryke Geerd Hamera, twórcy Nowej Medycyny Germańskiej. Swoje odkrycia ujął w tzw. 5-ciu Prawach Natury. Przez wiele lat prowadził skrupulatne badania, przypisując konkretne choroby do konkretnych konfliktów biologicznych człowieka. Można powiedzieć, że uszczegółowił ogólne pojęcie stresu stosowane w psychosomatyce. Dr Hamer wskazał powiązania i oddziaływanie naszej psychiki, a dokładnie naszych konfliktów biologicznych, czy wstrząsów emocjonalnych na konkretne części mózgu i organy organizmu. Bazę jego prac stanowiły odkrycia m.in. w zakresie etologii i embriologii. Wreszcie, Dr Hamer nadał pojęciu choroby nowy termin, tj. programu pomocowego natury.

Znaleźli się lekarze, naukowcy i specjaliści innych dziedzin, którzy podjęli się trudu kolejnych badań i zaczęli odkrycia Dr Hamera rozwijać już pod własnymi szyldami (naukowiec Roberto Barnai, matematyk i lekarz Claude Sabbah, lekarz Gerard Athias, lekarz Gilbert Renaud, że wymienię tylko kilku). I tak powstały nowe nazwy, jak te wymienione w tytule tego wpisu, ale bazą pozostaje dorobek naukowy Dr Hamera.

Pokuszę się na małą polemikę z podstawowym założeniem Dr Hamera, tj. że choroba to program pomocowy natury. Po co natura chciałaby byśmy chorowali, można zadać logiczne pytanie? Odpowiedź z punktu widzenia nauki jest jedna: czegokolwiek natura nie reguluje, służy to przetrwaniu gatunku. No ale przecież my od chorób umieramy, więc jakie przetrwanie gatunku?!

Organizm ludzki jest materią biologiczną, a nie perpetuum mobile. By mógł żyć wymagane jest zapewnienie warunków określonych przez naturę. To dotyczy wszystkich organizmów żyjących na Ziemi.

Nieodłączną częścią człowieka jest szeroko pojęte psyche. Odczuwamy biologiczne emocje i uczucia wyższe. Umysł, który ma wpływ na to jak czujemy, a tym samym nasze ciało, jest integralną częścią człowieka. Można powiedzieć, że natura wymaga byśmy czuli, ale natura wymaga też od nas byśmy sobie z uczuciami radzili.

Zatem pozostawanie w cierpieniu mentalnym, a efekcie emocjonalnym, nam nie służy. Ciało zaprogramowane jest na uruchamianie programu przetrwania i jeżeli odpalamy ‘SOS’, to po rozwiązaniu danego konfliktu następuje regeneracja organizmu, którą nauka medyczna rozpoznaje jako chorobę. Jeżeli ‘SOS’ odpalamy bez przerwy to ostatecznie organizm ulegnie samodestrukcji, czyli umieramy.

I teraz napiszę coś co dla mnie było najtrudniejsze do przyjęcia, tj. to my decydujemy jak chorujemy. Celowo pomijam tu kwestie nieuświadomionego, rodowego, tematów inkarnacji i iluzorycznego ‘ja mogę wszystko’, bo to już kwestia na odrębne wpisy. Czyli jest to przesunięcie środka ciężkości z ja=ofiara na ja=wolna. To nasza gotowość na tak dziś powszechne 'puszczanie tematów’.

Odkrycia Dr Hamera to nie tabletka. Integracja w sobie informacji, którą dostajemy podczas konsultacji z psychobiologii to proces. To kolejna część układanki o nas, by lepiej rozumieć siebie, by lepiej żyć.

————————————–

Zapraszam na warsztaty ustawień hellingerowskich w Gdańsku

22 kwietnia – Tematy Dowolne

20 maja – Radość Życia. Tak, wolno mi

Zapraszam na konsultację ustawienia hellingerowskie, psychobiologia

Zapraszam do Autorskiego Programu ‘Jestem, czyli Ja Zmiana’

Moje wydarzenia

Więcej o mnie