Często słyszę to pytanie, stąd poczułam potrzebę tego postu. Od razu zastrzegę, że poniższe jest napisane w dużym skrócie, ale mam nadzieję, że zainteresowanym przybliży temat

W zasadzie, założenie wszystkich tych dziedzin jest takie samo. W dużym uproszczeniu: chorujemy tak jak się czujemy.

Termin psychosomatyki do medycyny wprowadził w 1818r J.Ch. Heinroth (za https://pl.wikipedia.org/wiki/Psychosomatyka). Nie sądzę, że był odkrywcą powiązań naszego psyche z somą. Już Cyceron w I w p.n.e. twierdził, że ‘W nieuporządkowanym umyśle, tak jak w nieuporządkowanym ciele, zdrowie jest niemożliwe’. Zatem ludzie już co najmniej od starożytności przyglądali się powiązaniom pomiędzy zdrowym ciałem a tym, co myślimy i jak czujemy.

Przełom nastąpił w XXw. wraz z odkryciami Dr Ryke Geerd Hamera, twórcy Nowej Medycyny Germańskiej. Swoje odkrycia ujął w tzw. 5-ciu Prawach Natury. Przez wiele lat prowadził skrupulatne badania, przypisując konkretne choroby do konkretnych konfliktów biologicznych człowieka. Można powiedzieć, że uszczegółowił ogólne pojęcie stresu stosowane w psychosomatyce. Dr Hamer wskazał naukowo powiązania i oddziaływanie naszej psychiki na konkretne organy organizmu oraz części mózgu. Bazę jego prac stanowiły odkrycia m.in. w zakresie etologii i embriologii. Wreszcie, Dr Hamer nadał pojęciu choroby nowy termin, tj. programu pomocowego natury.

Dr Hamer spotkał się z krytyką i niezrozumieniem. Podjęłam się trudu poszukania profesjonalnej polemiki naukowej dyskredytującej odkrycia Dr Hamera i nie natknęłam się na taką (jeżeli masz do takiej dostęp uprzejmie proszę o udostępnienie). Wynikać to może z faktu logiki medycznych badań naukowych. Są kosztowne i sponsorowane w większości przez tzw. big pharma. Firmy farmaceutyczne mają inne cele niż obalanie odkryć poszczególnych lekarzy. Myślę też sobie, że Dr Hamer mógł nie docenić na tamte czasy braku świadomości ludzi, zarówno lekarzy, jak i pacjentów. Badania naukowca Davida R Hawkinsa w zakresie świadomości pokazują, że świadomość sama w sobie nie ma nic wspólnego z inteligencją, czy wykształceniem danej osoby. Zatem logika odkryć Dr Hamera mogła nie spotkać się ze zrozumieniem lekarzy, czy pacjentów z innych powodów niż brak inteligencji. Sam Dr Hamer był postacią wyrazistą, nie kruszył kopii. Dla mnie to są tematy wtórne do istoty jego odkryć.

Znaleźli się lekarze, naukowcy i specjaliści innych dziedzin, którzy podjęli się trudu kolejnych badań i zaczęli odkrycia Dr Hamera rozwijać już pod własnymi szyldami (naukowiec Roberto Barnai, matematyk i lekarz Claude Sabbah, lekarz Gerard Athias, lekarz Gilbert Renaud, że wymienię tylko kilku). I tak powstały nowe nazwy, jak te wymienione w tytule tego wpisu, ale bazą pozostanie dorobek naukowy Dr Hamera.

Pokuszę się na małą polemikę z podstawowym założeniem Dr Hamera, tj. że choroba to program pomocowy natury. Po co natura chciałaby byśmy chorowali, można zadać logiczne pytanie? Odpowiedź z punktu widzenia nauki jest jedna: czegokolwiek natura nie reguluje, służy to przetrwaniu gatunku. No ale przecież my od chorób umieramy, więc jakie przetrwanie gatunku?! Organizm ludzki jest materią biologiczną, a nie perpetuum mobile. By mógł żyć wymagane jest zapewnienie warunków określonych przez naturę. To dotyczy wszystkich organizmów żyjących na Ziemi. Nieodłączną częścią człowieka jest szeroko pojęte psyche. Odczuwamy biologiczne emocje (niezależne od naszej woli) i uczucia wyższe (zależne od naszej woli) – (za Jolanta Toporowicz ‘Mapa świadomości Ja’). Umysł, który ma wpływ na to jak czujemy, a tym samym nasze ciało, jest integralną częścią człowieka. Można powiedzieć, że natura wymaga byśmy czuli, tzn. byśmy byli ludźmi, po prostu. Ale natura wymaga też od nas byśmy sobie z uczuciami radzili. Zatem pozostawanie w cierpieniu mentalnym, a efekcie uczuciowym, nam nie służy. Ciało zaprogramowane jest na uruchamianie programu przetrwania i jeżeli odpalamy ‘SOS’, to po rozwiązaniu danego konfliktu następuje regeneracja organizmu, którą nauka medyczna rozpoznaje jako chorobę. Jeżeli ‘SOS’ odpalamy bez przerwy to ostatecznie organizm ulegnie samodestrukcji, czyli umieramy.

I teraz napiszę coś co dla mnie było najtrudniejsze do przyjęcia, tj. to my decydujemy jak chorujemy. Celowo pomijam tu kwestie poziomów świadomości, nieuświadomionego, rodowego, tematów inkarnacji i iluzorycznego ‘ja mogę wszystko’, bo to już kwestia na odrębne wpisy. 'Ja decyduję’ to przesunięcie środka ciężkości z ja=ofiara na ja=wolna. To nasza gotowość na tak dziś powszechne 'puszczanie tematów’.

Odkrycia Dr Hamera to nie tabletka. Integracja w sobie informacji, którą dostajemy podczas konsultacji z psychobiologii to proces. To kolejna część układanki o nas, by lepiej rozumieć siebie, by lepiej żyć.

Zapraszam Cię z miłością na konsultację z psychobiologii z jakimkolwiek tematem, który nosisz w ciele

Zdjęcie Dr Hamera ze strony kwantomed.pl

#nowamedycynagermańska#totalnabiologia#biologika#drhamer#psychobiologia#psychobiologia#choroba#totalnabiologiaonline