Przed stratą: życia, zdrowia, ukochanej osoby, majątku, statusu społecznego, komfortu, pracy, marzeń itd. To jeden z największych lęków ludzkości. A to dlatego, że strata niesie ból pożegnania i niepewność ‘co dalej?’ Czasem tak głęboki, że traumatyzuje.
Lęk przed stratą bywa destrukcyjny, czasem w naprawdę subtelny sposób, tzn. nawet nie wiem, że chodzi mi o lęk przed stratą. Gdy pozwalam mu sobą zawiadywać hamuje moje decyzje, zmiany w życiu. Gdy jestem rodzicem paraliżuję moje dzieci nie pozwalając im w pełni cieszyć się dzieciństwem, bo przecież wokół tyle zagrożeń… Rozpoznam go w sobie gdy mam chorobę autoimmunologiczną, tzw. z autoagresji. Tak, bowiem gdy lęk ten jest głęboki i nieuświadomiony powoduje, że robię rzeczy przeciwko sobie, wbrew temu co mi służy, nadwyrężając ciało, psychikę, relacje, moje wartości, przeżywając emocje w sytuacjach, które tego nie wymagają.
Ja miałam takie odkrycie, że to nie samej straty się bałam co emocji, odczuć, które rodzi, tj. poczucia braku, pustki, smutku, żalu, rozpaczy, żałoby. Paradoksalnie te odczucia i tak we mnie już były, bo odczuwanie smutku, braku i pustki jest przypisane życiu, byciu człowiekiem.
Porządkując:
Uzasadniony lęk bierze się z doświadczeń własnych. Jeżeli doznałam straty to emocje, które z nią przychodzą takie jak żal, czy smutek są uzasadnione i do przeżycia, do dożycia. Tutaj warto przyjrzeć się własnym wcześniejszym doświadczeniom, czy nadal nie przeżywam starej straty i nieświadomie lękam się tym co dzisiaj. Pomocne tutaj są słowa kierowane do siebie: ‘Było trudno, ale przeżyłam/em…’.
Jeżeli odczuwam lęk o stratę której nie doświadczyłam to jest to iluzja, bowiem oznacza, że przeżywam czyjeś lęki, wynikające z doświadczeń innych osób. Paraliżują mnie wtedy doświadczenia innych osób, a przecież moje może być zupełnie inne i najczęściej jest.
Co mnie jeszcze wsparło to uświadomienie sobie, że bycie człowiekiem łączy się cały czas z doświadczaniem straty: np. młodości, jędrnego ciała, miłosnych uniesień, dzieci wyprowadzających się z domu, przekonań, wyobrażeń na temat pewnych ludzi, wakacji, pór roku (szczególnie lata). Smutek, poczucie braku i pustki ma mi tutaj towarzyszyć, jest uzasadnione, chroni, bym mogła już planować na nadchodzące nowe. Stąd te emocje są takie trudne i powodują tyle cierpienia, niejako zmuszają mnie do ruchu naprzód. W akceptacji koła życia odpuszczam stare i idę po nowe.
Dzisiaj to szczególnie mocne, bo zaraz nadejdzie jesień i jej smuta, byśmy mogli już obudzić się z letniego marazmu i przygotować do zimy 
Zapraszam do miejsca spotkań ze sobą,
jestem, po prostu.
Magdalena Magrian-Lewandowska
——————————–
Sesje indywidulane, konsultacje: ustawienia systemowe, psychobiologia.
Zapisy magdalena@magdalenamagrian.com
Autorski Program ‘jestem, czyli Ja Zmiana’
Zapisy magdalena@magdalenamagrian.com
Warsztaty:
29 września Gdańsk – Spotkanie Kręgu Kobiet, grupa zamknięta, brak miejsc
30 września Gdańsk – Warsztat Ustawień Hellingerowskich ‘Moje zasoby rodowe’
28 października Gdańsk – Ustawienia Hellingerowskie ‘Strata, żałoba, żal, smutek’
3-5 listopada Normobaria Wilanów – Psychobiologia i Ustawienia Hellingerowskie ‘Strata, żałoba, żal, smutek’
2 grudnia Gdańsk – Ustawienia Hellingerowskie ‘Przed Nowym’
Zapisy: magdalena@magdalenamagrian.com
Więcej o mnie
Kontakt, zapisy
